Μια θεατρική ομάδα της Θεσσαλονίκης υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες της Δέσποινας Σαρόγλου είδε το παιδικό θέατρο αλλιώς.

γράφει η Κατερίνα Νικολάου / kfnikolaou@gmail.com

Βρήκα ένα σχόλιο στον τοίχο της σκηνοθέτιδος που εξέφραζε σε μεγάλο βαθμό αυτό που σκεφτόμουν:

Εξαιρετική παράσταση, ευφυέστατη σκηνοθεσία, ευρηματικότατη σκηνογραφία, έξυπνη διασκευή με ξεκαρδιστικές ατάκες…Γελάσαμε με την ψυχή μας, αν και δεν περίμενα να περάσω τόσο καλά σε μια παιδική παράσταση…Άξιζε η κοπάνα απ’το βόλεϊ…Συγχαρητήρια στους συντελεστές… #Theatraction#AvlaiaThreatre#ΠαιδικηΣκηνή#Ειρήνη

Συνήθως στις παιδικές παραστάσεις τα παιδιά ξεκαρδίζονται και οι γονείς έχουμε ένα μειδίαμα συγκατάβασης χαραγμένο στο πρόσωπο. Σε αυτήν όμως την παράσταση πέρα από τα σχόλια των παιδιών άκουγε κανείς και τρανταχτά γέλια από γονείς, οι οποίοι, όταν τελείωσε η παράσταση, έσπευσαν να δώσουν συγχαρητήρια στους συντελεστές εκεί όπου συνήθως βλέπουμε παιδιά να τους τραβάνε από το μανίκι για να φωτογραφηθούν με τους ηθοποιούς.

Η «Ειρήνη» του Αριστοφάνη είναι από μόνη της ένα κωμικό έργο. Και μόνο το γεγονός πως ένας αγανακτισμένος Αθηναίος έχοντας πιει τα κρασάκια του αποφασίζει να θρέψει με κόπρανα ένα σκαθάρι για να πάει στους θεούς του Ολύμπου και να τους πει να φέρουν την Ειρήνη στην πόλη του είναι τραγελαφικό. Όμως οι Theatraction έστησαν τόσες διαφορετικές σκηνές πάνω σε αυτή την ιστορία και συνέθεσαν μια παράσταση που μιλάει απευθείας στο σήμερα.

Και αν στο πρώτο μέρος το βλέπει κανείς πολύ βαρύ το θέμα, στο δεύτερο μέρος θα αποζημιωθεί. Γιατί το ζήτημα στο παιδικό θέατρο δεν είναι να βλέπει κανείς τα πράγματα υπεραπλουστευτικά, τα παιδιά σήμερα είναι πολύ πιο έξυπνα από ότι ήμαστε εμείς. Το ζήτημα είναι να περνούν στα παιδιά οι αξίες με τρόπο ανυπέρβλητο χωρίς υποκριτικά κουνήματα του δακτύλου και διδακτισμούς αλλά με παράδειγμα και εικόνα.

Οι ηθοποιοί ήταν όλοι εξαιρετικοί ωστόσο λατρέψαμε την πολυτάλαντη ηθοποιό και μουσικό Αγγελική Κωστάκη που μας έκανε να κλάψουμε από τα γέλια με τον «Ερμή» της…

Μια επιφύλαξη κρατούμε σε κάποια τεχνικά σημεία της παράστασης όπου ο ήχος δεν βοηθούσε ενώ θα ήταν καλύτερα αν μεγαλύτερο μέρος των τραγουδιών ήταν ζωντανό.

Η παράσταση απευθύνεται σε παιδιά δημοτικού και εφήβους αλλά την παρακολουθεί πολύ ευχάριστα κι ένας ενήλικας ενώ η λιλιπούτεια συνάδελφος απόλαυσε το έργο αν και δεν καταλάβαινε και πολλά (προσχολικής ηλικίας γαρ).

Για τους γονείς που θέλουν να μυήσουν τα παιδιά τους στο θέατρο με ποιοτικές απεικονίσεις η παράσταση είναι αυτό που πριν δέκα χρόνια στα περιοδικά θα έγραφαν «must». Μην το χάσετε.